Oost, west

Rivieren volgen hun geheugen
beekjes kabbelen voort
zoals ze altijd al deden
bomen ruisen op de winden van de dag
groot wild verplaatst zich
zonder nadenken
op weg naar nieuw voedsel
vissen doen dat ook
vogelgeluiden alom
met wisselende orkestratie
in een godverlaten landschap.

Mensen lijken opgelost
in het Grote Niets
boerderijen verlaten
akkers omgeploegd
gereed voor een onbekend vervolg
dorpen en steden leeg geveegd
door wat dan ook
snelwegen en landwegen
vol groene voertuigen
zonder kentekens.

Alles beweegt als in trance
richting westen
rookpluimen in de verte
verderop verse ruïnes,
een ingestorte brug
zonder sporen van roest
gestrande voertuigen,
verlaten.
Op een plein een granieten standbeeld
“Vriendschap der Volkeren”.
Nog verder westelijk verschijnt
een onafzienbare karavaan
nog geluidloos als in een stomme film.

Wie had dat gedacht:
zomaar figurant te zullen worden
in een eigentijdse film
met als werktitel “Oost-west”
ten onrechte herinnerend
aan een oud gezegde
vol zelfvoldaanheid
een film die doet denken
aan meesters verhalen
over de grote volksverhuizing
aan het einde van het Romeinse Rijk.

Project “Uit de lucht gegrepen”, 24 februari 2022