Jean Wiermans Gedichten

I
Palmpasen op pad met een
blije buschauffeur
in zijn bomvolle bus
te Soemy:
herdenking
van de vrolijke intocht
van Jezus in Jerusalem.

II
Vele gelovigen haasten
richting kerk of kapel.
Drie ritten slechts resten
de dienstdoende buschauffeur,
slingerend door Soemy’s wijken
als een lentevlinder.
Nieuwkomers begroet hij
alsof ze bij hem thuis
op visite komen.

III
De gedempte busgeluiden
worden plots onderbroken
door een fluitend geluid,
de schuldige vooraankondiging
van een ontploffing
als bij een vulkaanuitbraak.

IV
Rookslierten en stofwolken
stijgen op boven bus 13.
Verwrongen stalen frames
wijzen beschuldigend hemelwaarts.
Knetterende vlammen
plus de geluiden en geuren
van smeltend rubber.
Vele passagiers op slag dood
door deze raketinslag
of levend verbrand
in de vlammenzee.

V
Alle doden en gewonden
hadden een geldig buskaartje.
De gewonden lijken
rondgeslingerd door een bruut
in een cirkel rond de bus.
Ondraaglijk gekerm,
gehuil en geschreeuw
stijgen op,
scenes uit een primitieve
rampenfilm.

VI
De explosie in buslijn 13*
maakt geschiedenis:
meer dan dertig doden
en tientallen gewond of mismaakt
tot hun eigen afscheidsdienst.

VII
Soemy
verovert een hoge plek
in de scorelijst van de
“speciale operatie”,
een gitzwarte vrucht
uit de grabbelton
van Opperbeer
uit het Rijk Zonder Moraal
& Zonder Vaste Grenzen.

VIII
Soemy
drupt van de tranen,
leegte en wanhoop
houden een wedloop,
overal verkoolde palmtakken.

^{1 – 5 mei 2025}

^{*Een verwijzing naar de datum van dit ”incident”
op 13 april 2025}