Nachttrein naar Rome

Geplaatst op door

Op perron 15 van Centraal Station Amsterdam
vertrouwd als mijn thuis
miste ik zowaar de gereedstaande nachttrein
naar Rome.
Daar kwam ik pas later achter
gezeten in een uitgestorven restauratierijtuig
vol imitatie interieur
zoals in de Oriënt-Express.
Hier en daar lagen nog menukaarten
van geschept papier
met vermelding van een Moskouse drukkerij
onder de naam AMALRIK, 1984.

Tijdens het bekijken van de wandbekleding
tussen de bestofte ramen
bleek de trein plots in beweging gekomen
alsof hij werd voortgetrokken
door onzichtbare Pegasuspaarden
wellicht onder invloed van het rode banier
in dit rijtuig: De USSR spoort voorwaarts
in de geschiedenis.

Echt iets voor mij
om de gereedstaande nachttrein naar Rome
te missen
zelfs nog voor deze Sovjettrein
buiten dienstregeling aankwam.
Hoe was ik in Godsnaam hierin verzeild geraakt?
Geen enkele treindeur kreeg ik open
zelfs niet met een druk op de noodknop.
Ramen zaten onwrikbaar vast.
Het overal leesbare noodnummer
was mobiel onbereikbaar.
Voorbij haastende reizigers zagen mij niet
alsof ik er niet was.

Wie uit deze trein niet op tijd weg komt
reist noodgedwongen mee
en is echt niet gezien
ook niet in deze geschiedenis
die mij deed denken
aan een nare droom
ooit
in het diepst van de nacht.

Jean Wiermans, project “Wie niet weg is, is gezien”, 12-20 oktober 2022