KWARTETTEN DEEL I

Na
een onnavolgbaar Hollandse verkiezingsstrijd
(beleefd, omzichtig, vriendelijk, somtijds amicaal
en doen denkend aan een knus dorpsevenement)
volgde de spetterende ontknoping
met voor een deel der natie
choquerende resultaten.

Spoedig
toog een eerste verkenner aan het werk
die, helaas voor de bedenker,
vlot in de anonimiteit vluchtte
na hardnekkige geruchten en
de vervolgens uitverkorene,
een oud-minister, wetenschapper
en gevierd columnist
bij een deel onzer natie,
ging met verve en geestdrift
aan het verkennerswerk.

De klassieke formatiestilte
is al lang bijgezet in het
museum der Verboden Bestuurscultuur.
De tweede verkenning kenmerkt zich
door veel tromgeroffel, tweets en tamtam
die het publieke kwartettenspel
-begonnen tijdens de eindfase
van de verkiezingsstrijd-
geen goed doet.

D
wilde op afstand blijven
na 13 jaren verantwoordelijkheid
voor volk en (supergaaf) vaderland
beloond met tien zetels verlies,
hoogstens af en toe mee kwartetten.

C
wilde dolgraag met P
en nog liever een politiek triootje met G en P.
G wilde liefst een groepsgebeuren
maar alleen over rechts,
daarvoor zelfs bereid
om zijn keiharde politieke doelen
met uniek DNA
naar eigen zeggen
in de ijskast plaatsend.

P
wilde eerst en vooral opheldering
over allerlei snode ideeën en plannen van G
ter borging van de rechtsstatelijkheid
en zo verloopt in deze verkenningsfase
het politieke kwartetten
-anders dan de verkiezingsstrijd-
moeizaam, ongemakkelijk,
vol wantrouwen
en on-Hollands ongezellig.

De verkenner
kwam spoedig in tijdnood
en claimde een weekje meer
voor therapeutische sessies met tweetallen
in wisselende samenstelling.

De euforie van G
verbleekte meer en meer
zijn humeur versomberde en daarmee
verhardden weer zijn woorden.
Kwartetten, ooit zo gezellig
in donkere Hollandse winters.

5 december 2023