Kroniek van een aangekondigde kabinetsdood, deel III

Gedicht in vier delen: op 15 april verscheen deel I op mijn website, op 22 april deel II,
vandaag – op 29 april – deel III en op zaterdag 6 mei volgt deel IV.

Deel III

Voor menigeen was Nederland
tot Vreemdland verworden:
losgeslagen, vijandig en onverdraagzaam
met bedreiging of geweld
als gewoon en rechtmatig
vanuit eigen buikgevoel.

Uit de hoge regeringshoed
toverde men [verrassenderwijs]
een bemiddelaar met reputatie.
Na maanden studeren, overleggen en praten
deponeerde hij zijn rapport
tijdens een live-tv presentatie.
Volgens de gespreksbemiddelaar
stonden de boeren
in de spreekwoordelijke kou
zonder zorg, zonder aandacht of perspectief
en dat moest anders.

Niets minder dreigde
dan het verwezen
van boer en platteland
en onoverbrugbare kloven
tussen Randstad en platteland.
In het kielzog van tovenaar Remkes
beleed regeringspartij CDA
openlijk zijn twijfels
over het stikstofbeleid
van toch waarlijk ook hun kabinet.

Na de provinciale verkiezingsuitslagen
van 15 maart ‘22
volgde zelfs de aankondiging
van een CDA-voornemen
tot beleidswijziging via de politiek leider
met doorbreking van het staatsrechtelijk
gefundeerde homogeniteitsbeginsel
voor willekeurig welk kabinet.

Nederland ontwaakte
daags na de Statenverkiezingen
als BBB-land
waar omgekeerde vlaggen
weer omgekeerd werden
in het bewustzijn van bijna overwinning
en opdoemende koerswijziging.

Wobke en zijn secondant Heerma
wilden niet abrupt
uit de kabinetsboot stappen.
Nee, men kondigde slechts aan
dat op zekere dag
ergens later dit jaar
hun voornemen tot heronderhandeling
over het Stikstofdossier zou volgen
in het belang van boeren, burgers
en eigenlijk van gans het land.
Landsbelang heeft vooral voor het CDA
voorrang op partijbelang.

Project “Wie niet weg is, is gezien”, 12-27 april 2023

* De titel is ontleend aan “Kroniek van een aangekondigde dood’
van Gabriel Garcia Marquez’, 1981.