Nachten zijn gevaarlijk

Nachten zijn gevaarlijk,
angsten worden losgelaten
uit een donker Niets,
geen God, geen gevleugelde Engel,
noch een schutspatroon te bekennen.

De donk’re stilte klinkt kil, onheilspellend,
ze wil geen helpende hand reiken.
Mij besluipt het gevoel
het enige menselijke wezen te zijn,
beklemming spint een web
om me heen.

Slaap die onbemerkt weer
bezit van me nam,
werkte als een pijnstiller
die loodzware hoofdpijn
doet vervluchtigen.

Zelfs de vage herinnering
aan die slapeloze momenten
in een nacht met volle maan
beklemt weer.

De wekker tikt verder,
tikt onverstoord de tijd weg.