Muurtekst:

“Is alles al gezegd?
Nog niet door mij”.

Wie deze vraag stelt
heeft gelijk ook
het antwoord meegegeven.
Vooraf, ongeschreven
en stelt geen open vraag
maar een retorische.
Je weet ‘t zelf zeker:
Alles is echt nog niet gezegd
zeker weten, niet door mij.

Wie een omvattende vraag als voornoemd
met spuitbus
of vaste hand en klassiek bordkrijt
op een binnenstadse muur zet
nota bene met grote letters,
warempel op een zijmuur
van het ooit zo trotse warenhuis
van zakenduo Vroom & Dreesman,
zó neergeschreven dat de vraag
ook op grotere afstand
goed leesbaar is,
hoopt op of verwacht
de juiste lezeres of lezer,
juist hier.

Roept iemand
(een verloren of afgedankte liefde?)
om het afgebroken gesprek voort te zetten?
Eindigde een samenzijn met knallende ruzie,
gekwetste gevoelens, met beschuldigingen
over en weer?
Onbekend. Gissen is missen.

Het vervolg na die vraag,
niet door mij bedacht en geschreven
( “Nog niet door mij”)
duidt op het intense gevoel van
geen kans gehad voor mijn weerwoord,
voor mijn eigenste inbreng
voor herstel van wat ooit
zo vanzelfsprekend was.

Een inzicht dat misschien pas later,
in eenzaamheid, in stilte,
in diepe verlorenheid
en wanhoop groeide.

De schrijfster of schrijver
verlangt naar een vervolg
en heeft de schrijfplek
voor deze muurtekst
niet toevallig,
niet willekeurig gekozen.

Is alles al gezegd?
Niet dus voor de anonymus
van voornoemde vraag met antwoord
op een Vrome Dreesmanmuur
bij een monumentaal Gruyterpand.

Project “Uit de lucht gegrepen, 2-4 januari 2022