Ik maak een foto

Ik maak een foto,
nee, een foto van het leven,
een foto van het leven met jou,
liever nog een foto van mijn leven met jou,
eigenlijk van ons leven, samen leven,
geen dag zonder samen wakker worden,
samen opstaan en ochtendgymnastiek,
ochtendtoilet en kleden, poes verzorgen,
daarna ontbijt.

Op de foto staan jouw vruchtensap,
traag gebrouwen thee en onze blikwisselingen
aan de ontbijttafel, met nieuws
of klassiek als achtergrond.

We zijn de foto of fotoserie al lang voorbij
en toch heeft de Samenhang der Dingen
de vervlechting van vele elementen
niet kunnen vangen, de foto’s zijn incompleet,
mijn woorden blijven zoeken.

Dit ochtendprogramma ademt vanzelfsprekendheid,
voltrekt zich als het opkomen van de zon,
het weerklinken van vroege vogelgeluiden,
het neerdalen van regendruppels,
als de wind die het gebladerte doet rillen,
vroege frisheid die je ruikt
en inademt en vult met Leven.

Je kijkt elkaar aan, geen woord verwoordt
deze geluksmomenten van onuitgesproken genieten,
want jij bent er, jij bent deel van mij,
we zijn met, bij en voor elkaar.
Welke foto vangt dit alles in één beeld?