Kroniek van een aangekondigde kabinetsdood – deel I*
Gedicht in vier delen, vandaag deel I op mijn website, op 22 april volgt deel II, op 29 april deel III en op 6 mei deel IV.
Deel I
De Haagse politiek
wist weer een gênant record
kabinetsformatie te vestigen
met 299 dagen
voor het zo gedoopte kabinet Rutte IV
een prestatie, rijp voor een plek
in het Guiness Book of Records.
De kiezers waren op 17 maart 20-21
naar de stembussen getogen
voor het electoraal vieren
van het Feest der Democratie
tijdens de coronapandemie
met bedreigingen en beperkingen.
Slechts weinigen zullen vermoed hebben
dat de vorming van een nieuw kabinet
299 dagen zou vergen
met als Nieuwjaar verrassing ‘22
de oude premier poserend
als nieuwe premier
op het paleisbordes
voor de groepsfoto met koning.
Kabinet Rutte IV
een politiek verstandshuwelijk
zonder verloving
zonder verliefdheid of intimiteit
zonder innige verbondenheid
integendeel
een kabinet doorweven van wantrouwen
met politieke hunkeringen naar ware liefde
en verlangens naar iets Nieuws
ver voorbij de Hofvijver.
Beloftes van sommige partijen
om elkaar vast te houden
hielden geen stand.
In december 20-21
accepteert D’66 met diepe tegenzin
opnieuw de Christen Unie
als regeringspartner.
Een ontnuchterende uitkomst na eindeloos
en vruchteloos zoeken
naar een meerderheidscoalitie
in beide Kamers
of een minderheidskabinet
van politiek verliefden
of een extra parlementair kabinet
maar dan liefdeloos en karakterloos.
Tussendoor een ongekende formatiecrisis
na gefotografeerde informateursnotities
“positie Omtzigt; functie elders”
met ontkenningen in alle toonaarden
van enige kennis hieromtrent
door betrokkenen
volledig in apostel Petrus’ traditie.
In het zicht
van zijn politieke ondergang
volgde de onvermijdelijke bekentenis
van de premier:
“geen actieve herinnering”
maar toch bron en schuldige.
Met zijn deemoedig mea culpa
kwam hij op Houdini-achtige wijze
weer weg
en bleef in Het Torentje
ondanks hoogdravende retoriek
over noodzaak van een nieuwe bestuursstijl
en na een slopend marathondebat
in de Tweede Kamer.
* Titel ontleend aan “Kroniek van een aangekondigde dood”, van Gabriel Garcia Márquez, 1981.
Project “Wie niet weg is, is gezien”, 12-14 april 2023
