Grafstenen met tweede leven

– Geïnspireerd door een nieuwsbericht op NPO radio 1 –

De moderniteit neemt al jaren wraak
op vergeten graven.
Overal in de lage landen
worden graven geruimd
worden stoffelijke resten opgeruimd
zonder ceremonieel
en zonder vergoten tranen.

Vrije ruimte voor vers overledenen
of gewoon einde (graf)verhaal.
Niemand is overgebleven
of bloedverwanten zijn zonder binding
zonder belangstelling
voor grafgelden, grafzorg
noch voor geregeld grafbezoek
met bloemetjes, plantjes of kaarsjes.

Op zekere dag zag een steenhouwer
Het Licht.
Ingegeven wellicht
door zijn vaste vogelschare:
voor afgedankte grafstenen
met slijtsporen
van vele jaren kerkhofleven
zag hij een Tweede Leven
via online verkoop
als “vintage grafsteen”
passend in de recente trend
naar een circulaire samenleving.

Vanaf zijn vertrouwde pauzeplek
op een afgedankte bisschopszetel
bekijkt de steenhouwer
de verzamelde grafstenen
die hij voor hergebruik
heeft uitverkozen:
in allerlei kleuren en maten marmer
gepolijst of opgeruwd
en in diverse soorten natuursteen.

Hij beziet de grafschriften
met hun wonderlijke verscheidenheid.
Het wegwerken van de grafteksten
ziet hij als zijn zelfgekozen lot.
Een zwaar en stoffig karwei.
Zeker geen doodzonde
maar dit deel van de recycling
bezorgt hem wel
een ongemakkelijk gevoel.
De geest van de overledene
huist misschien nog in de steen.

In gedachten bedenkt de steenhouwer
nieuwe grafsteenteksten
als een soort van vingeroefening
voor de toekomst.
Wie weet waar het goed voor is
met het oog op generaties
zonder religie of ideologie
in het digitale profiel:

Hier rust ik in vrede.
Na veel geruzie en gedoe.

In liefdevolle herinnering.
Maar wie was je nou echt?

Voorbij voor mij.
Neem zelf alle tijd.

In ons hart
voor zo lang als het duurt.

Verdraaid, met dit donker
zie ik geen letter.

Waarom zou je een tekst
op een grafsteen zetten?

Ik verblijf hier zonder vertier.
Eens ben jij ook hier.

Een leven zonder zin
verdient zelfs geen ene zin.

Ik heb hier echt
niet om gevraagd.

Wie voorgoed weg is
wordt nooit meer gezien.

9-12 mei 2023

PS: Dit is het laatste gedicht van deze cyclus.
Tevens begin van de zomerpauze tot minstens eind juli ’23.