Wie niet weg is, is gezien
( startkreet bij een oud zoekspelletje voor kinderen)
Onder deze titel gaat een nieuw seizoen van start terwijl de “speciale militaire operatie” in het oosten van Europa voortduurt (dag 173 per 15/08). Natuurlijk volledig volgens plan want de medestrijders van De Keizer en Zijne Majesteit Zelve komen allen voort uit dit grootse tijdperk van een geplande paradijselijke toekomst voor de bevrijde mens in een bevrijde samenleving. Toen nog communistisch gedacht en bedoeld. Daarom was ooit (vóór 1990) heel Midden en Oost-Europa bezaaid met banieren waarop met immense letters te lezen stond:
“LEREN VAN DE SOWJETUNIE BETEKENT LEREN OVERWINNEN”
Actuele actie- en strijdgroepen in onze Lage Landen kunnen hierin wellicht inspiratie vinden, weg van ondoordacht, nachtelijk of ochtendlijk activisme. Hopelijk voor hen wel met een betere uitkomst dan bij de communistische planeconomieën van weleer. Laat liever honderd bloemen bloeien.
Tijd om weer te gaan schrijven, voorbij het zomeren in ruige natuurlandschappen, varen door diepe kloven, bewonderend dolen door middeleeuwse dorpjes en kerken en kapelletjes. Somtijds onderbroken door een sterke café noir of double espresso en bezoekjes aan een dorpsmarkt met streekproducten.
Later, thuis, weer lezen in de relatieve rust van eigen huis & tuin. Betrekkelijke rust want de geboren klussers zijn nooit echt weg, vooral in vakantietijd niet, ook niet bij een heuse hittegolf. Het moet wel in hun DNA zitten.
WIE NIET WEG IS
Wie in eigen land bleef
met hart voor het land
ook al zou je zelf nooit spreken
over een supergaaf Nederland.
Wie nuchter, met open blik
en vol belangstelling
deze zomer rondkeek
ook in Neerlands buitengebieden
(dus eigenlijk overal buiten de Randstad)
die moet het ontbreken
van de klassieke komkommertijd
zijn opgevallen.
En die komkommers zijn stukken duurder geworden
en ze lijken korter dan vroeger.
Weet u nog? Vroeger
de tijden waarin zelden over prijzen
van voertuigbrandstoffen, stroom en gas
of over de prijzen van de dagelijkse boodschappen
werd gepiekerd
en deze zelfs het weerpraatje verdrongen
behalve bij milieugroepen en duurzaamheidsaanbidders.
Het voorbije parlementaire jaar
dreunde deze zomer nog na.
Een record aantal politieke fracties
in onze volksvertegenwoordiging
zonder herkenbare toename
van politiek gewicht of kwaliteit.
Microfoonprofilering, daagse hypes
en digitaal narcisme vieren hoogtij.
Politieke concurrentie legt men makkelijk op het hakblok.
De onopgeloste hoofdpijndossiers
bezwaarden niet alleen de Haagse stolp.
Een ongaar wetsvoorstel
aangaande de stikstofproblematiek
bracht nog meer en scherpere tegenstellingen
ophef, onrust en woede
in ons Legoland.
Deze zeilden mee van ludieke boerenbijeenkomst
naar blokkadeacties, naar “surprise visites”
bij bewindslieden, bestuurders
uitvoerders en andersdenkenden
én ze veranderden gaandeweg
de sociale media in hun tegendeel.
Schelden, bozig doen en dreigen
nemen vaak de plaats in van
ochtendgebed, persoonlijke meditatie
of een goed gesprek met de ander
zelfs als je die ander als tegenstander ziet.
Gidsland Nederland met zijn reputatie
van verdraagzaamheid, overleg
en bereidheid tot compromis
ligt op de mestvaalt, gedumpt
met een opvallend gemis
aan verantwoordelijkheidsgevoel
voor het Geheel der Dingen.
Alleen het eigen groepsbelang
verbindt nog
het gemeenschappelijk belang
staat onder verdenking
en in de beklaagdenbank.
Als een democratisch gelegitimeerde regering
geen leiding geeft
waar gaan we dan naar toe
en, hoe gaat dit eindigen?
In onze Lage Landen zijn woede en agressie
succesvol ingeburgerd
en doorlopend in de aanbieding:
gratis en onbeperkt beschikbaar.
Wie democratische waarden verdedigt
en rechtsstatelijkheid huldigt
wordt aan de digitale schandpaal genageld
en met verbetenheid digitaal gezocht
eventueel fysiek opgezocht en bedreigd.
Op de koffie komen heeft een nieuwe lading gekregen.
Waar tribunalen bepleit en aangekondigd worden
is het wachten op een variatie van “galgje”
en deze keer niet als melig spelletje.
Wie niet weg is, is gezien.
10-15 augustus 2022