Weer wakker

Weer werd ik wakker
wakker uit die terugkerende droom
ergens diep in de nacht
tussen nachtelijk donker en dageraad.
Het uur van de dood
die zijn tijd doodt
met een Stille Rondgang
willekeurig rondstruinend
zonder een spoor
van een plan of opzet.

Elk geluid uit het duister
scherpt mijn zinnen.
Het huis lijkt op een oude driemaster
waar balken en masten kraken
steunen en zuchten
of schraperig adem halen.

De antieke klok beneden slaat vijf keer
in de verte luidt de dagverse dag
zijn bestaan in met vroege vertrekgeluiden.

Ik lig erbij, elk geluid mij bedreigend.
Gelukkig neemt de slaap me weer mee
naar nieuwe bewusteloosheid.

Project “Uit de lyrische mottenballenkist”, 26 januari 2019