Vogel op voetstuk

In lang vervlogen tijden
weerklonk mijn gevederde
schreeuw voor vrijheid,
voor een einde
aan de verering van normaliteit
onder de dekmantel
van groots verleden
met mottenballengeur
van de jaren veertig
overgoten met een beroep
op aloude waarden en tradities.

Een zoektocht voor bevrijding
van al dit daagse en duffe
een strijd voor creatieve ruimte
en bevrijde kunsten
ambities van volkomen andere orde
dan die van naoorlogs herstel
in Herrijzend Nederland.

Ik vloog uit naar buitenlanden
en urbane streken.
Daar bouwde ik nieuwe nesten
vergeleek mijn verentooi
met die van andere bonte vogels
waagde scherpe duikvluchten
zocht naar verlaten oorden
en niet eerder verkende hoogten.

Ooit uitgevlogen
nu in hout en cement
opgesloten
een deerniswekkend slot
voor een zoeker naar de grenzen
in dit aards bestaan
verslingerd als ik was
aan het grenzeloze leven
van kunstenaarschap,
nu: gevangenschap.

Beelden verwekken verzen – juli 2019
Beeldenroute Art Zuid, Amsterdam
Gedicht van 14 juli 2021