Tien jaar later

( zo maar ’s avonds herinneringsbeelden
van een collega & buur op het werk)

Kop of munt, nu of nooit
de kerst voorbij
Sylvesterfeest en vuurwerk uitgedoofd
de kille nachten duren voort
ook in dit prille, nieuwe jaar
20-13.

Kop of munt, nu of nooit
er schijnt geen licht in mij
geen licht op of voor mij
zelfs niet bij strak stralende zon
boven een Ijsselmeerse horizon.

Kop of munt, nu of nooit
mijn laatste rit per volkse wagen
up en down de bekende binnenweg
van doordeweekse dagen
naar Schardam, nooit meer verder.
Geen verkeer
geen levende ziel te zien
zelfs de hazen weggedoken
schapen vermoedelijk samen gekropen
onder een mistige deken
alle treinverkeer stilgelegd
tot in de vroege uren
van januaridag nummer 2
20-13.

Kop of munt, nu of nooit
niets ligt meer voor mij
alles heb ik achter gelaten
er schijnt geen licht in mij
noch op of voor mij.

Ik ben de spreekwoordelijke leegte
de kilte die afstoot
of mij op afstand brengt.
Ik ben er nog maar heel even
tot mijn zelfgekozen einde
vlakbij, op het spoor.

In zekere zin ben ik
het spoor bijster geraakt
mijn spoor door dit leven
onopgemerkt in die tijdloze tijd
Gelukkig laat ik slechts heel even
mijn persoonlijke sporen achter
op dit spoor.

Kop of munt, nu of nooit:
Wie weg is
wordt nooit meer gezien ┼

Project “Wie niet weg is, is gezien, 23-24 januari 2023