Ondersteboven

Door mijn geliefde
waarlijk tot waanzin gedreven
met zijn eeuwige beschuldiging
aan mijn adres van hoog in mijn bol
zonder oog voor gewone mensen
opgesloten als ik zou zijn
in mijn eigen, ijle wereld
van gelijkgezinden.

Mijn geliefde zag slechts
een echte redding voor mij:
afdalen uit die bubbel
mijn leven op zijn kop zetten.
Een advies dat tot zijn verbazing
niet aan dovemansoren gericht was
maar terstond ter harte werd genomen.

Mijn hoofd steunt vol op deze grond
ik leun met mijn onderarmen
op door onkruid overwoekerd gras
richt mijn billen hemelwaarts
en strek beide benen.

Nu maar afwachten
of ik ondersteboven staand
tot diepe inzichten geraak
in mijn verborgen ik
met een nieuwe behoefte
aan sociaal leven in eenvoud
met normale mensen
die mijn ex-geliefde zo’n warm hart
toe droeg dat hij er dagelijks
warme woorden aan wijdde.

Ooit was ik ondersteboven
van mijn geliefde.
Bij dit standje
bleek mijn liefde voor hem
slechts een vliesdunne bubbel.

Beelden verwekken verzen – juli 2019
Beeldenroute Art Zuid, Amsterdam
Gedicht van 19 juli 2021