Glimlach
Een glimlach als een filmster
zag ik nooit als een compliment.
Een glimlach met wazige blik
en open lippen.
Je eigen moeder kon dat echt niet,
je zus probeerde wel voor de spiegel,
maar werd allengs kriegel.
Een glimlach die indruk maakt
door echtheid, oorspronkelijkheid,
’t onverwachte verbeeldend,
begeleiding van een woord of zin
of een blik die je doorboort
of je aan de grond vastnagelt,
zo’n glimlach is er van jou voor mij
en dat maakt jou tijdloos tot de mijne.

Zie ik nou een glimlach van jou
of van zo’n Hollywood-ster?
Uit de lyrische mottenballenkist, nr. 1
31 december 2018
31 december 2018