Een vogel roert zijn snavel

( Wederom een gedicht in drie delen, voor lezeressen en lezers met weinig tijd of haast)

Deel I

Na een wekenlange vlucht
vol tegenslagen en gevaren
streek de hemelsbrede vogelwaaier
van vlucht zoveel
uit het keizerlijke land
neer op ijs- en sneeuw bedekt bergland
aan die begeerde andere kant
van de berenzee
zonder vogels besef
van grensoverschrijding
of een ander taalgebied.
Je bent vogelvrij of niet.

Een der jongste vogels
roerde gelijk na landing
zijn snavel.
Er was geen houden aan.
Bij deze een getrouwe weergave
van dit vogeltalige geluid
in de mensentaal der lage landen:

Gans het keizerlijke land
was in de ban geraakt
van Zijn “voorwaartse verdedigingsacties”
door de staatsmedia verslagen
als avontuurlijk verzetje
voor Zijn strijders
met beperkte duur.
Een avontuur waarvoor
een legermacht was samengebracht
natuurlijk als veldoefening.

Deel II

Zijn onderdanen keken en luisterden
naar de staatsmedia
met hun hosanna stemming
rond de klok
over de immer ontkende veldtocht
die louter snelle successen kende
dankzij het bevrijden
van geknechte en bedreigde burgers
in het “westelijke deel van het rijk”
door landverovering en uitschakeling
van vele vijanden en objecten.
Oorlogsbeelden, gelikt opgeleukt
tot en met voedseluitdeling
knuffels voor kindertjes
en gratis vervoer naar veilig
want, bevrijd gebied.

Voor vogeloortjes hoorbaar
werd gefluisterd
dat dit keizerlijke avontuur
een drama voor land en volk was
dat eigen gewonden werden verstopt
in de naburige broederstaat-met-witte ziel
dat een massa gesneuvelde soldaten
werd toegeschreven aan vijandige propaganda.
Deze vaderlandse doden
werden niet teruggenomen
ze lagen weg te rotten
ergens
in oorden
die de orthodoxe god
stilletjes had verlaten.
Voor hen geen eremedailles
geen marsmuziek, geen kennisgeving.
Familie van gevallenen hoorden
telefonisch alleen een standaardzin
over “tijdelijke onbereikbaarheid”
of een bekende pieptoon.

Deel III

Burgers vonden elke volgende dag
een slinkend assortiment
in hun winkels,
voor meer geld.
Overheidsnieuws bleef gratis
alleen beschikbaar
met voorgekookte en opbeurende berichten.
Sporadisch demonstrerende of protesterende burgers
waren nadien onvindbaar
of keerden later vrijwel onherkenbaar
huiswaarts
met een lege blik in hun ogen.
Wanhoop en angst maakten een groeispurt
zwijgzaamheid, gestamel
en “geen mening”
verspreidden zich epidemisch
als vorm van zelfbehoud.

Niet iedereen is geschikt
voor een verordonneerd verblijf
in een afgelegen vakantiekamp.
Velen bekwaamden zich opnieuw
in onzichtbare verwerking
van de eigen gevoelsmallemolen.
Er werd her en der gedroomd
over verse abrikozen,
perziken
en loszittende plinten
om – bij noodzaak –
achter te schuilen.

Project “Uit de lucht gegrepen”, 30 mrt – 01 april 2022