DE TIJD, HET IS DE TIJD

*
De tijd
leek laatstelijk
op silvesteravond
na dat ene zinderende tijdstip
stokstil te staan, bevroren tijd,
gefêteerd door spetterend vuurwerk
en omgeven door euforische taferelen
met bubbels, wensen,
beloften, gezoen en meer
waarvan we niet meer willen weten.
De tijd gaf er totaal niet om,
de tijd tikte door,
zonder besef van al dit gedoe.

*
De tijd,
het is de tijd
die ons leerde dat,
het is de tijd die ons leert dat
en de tijd die ons zal leren.
Woorden, vaak uitgesproken
of opgeschreven,
en tegelijk o zo leeg,
want zonder zin.

*
De tijd,
het lijkt een poging
tot begrip en grip,
het met een onzichtbaar net
willen vangen van iets,
het vatten
van een ontwikkeling of tendens
die ongemakkelijk, verontrustend aanvoelt
of zelfs angst inboezemt.

*
De tijd,
het is de tijd
alsof we niet echt willen
of durven benoemen,
duiden of aanwijzen.
Wie benoemt of aanwijst
betrekt stelling,
komt uit de anonimiteit
en wordt kwetsbaar.
De digitale schandpaal
draait overuren
en bereidheid tot actie
en intimidatie[ en zelfs…..]
is er dag en nacht,
zonder onderbreking.
Vandaar aarzeling en twijfel
tot angst en blokkade
bij menigeen.

*
Inderdaad, de tijd,
het is de tijd,
onze tijd.

^{30 januari – 01 februari 2025}