Blijven zitten omdat

_{( gedicht in vijf verzen met het oog op de verkiezingen
van 15 maart. Elke overeenkomst met levende personen
in het politiek landschap is puur toevallig)}

I
Ik blijf zitten waar ik zit
omdat ik gekozen werd
verkozen boven anderen
gekozen met waanzinnig veel
voorkeursstemmen.
Keer op keer herkozen
omdat ze mij helemaal zagen zitten
omdat ze vertrouwen hebben in mijn persoon
en mijn politieke ideeën vertrouwen
meer dan van een ander
ondanks alles.

II
Ik blijf zitten waar ik zit
omdat mijn partij en ik
van nature flexibel zijn
flexibel qua opstelling, tactiek
beleid en personen.
Niemand kleeft aan zijn of haar stoel
behalve ik.
Op de politieke keper beschouwd
ben ik de grote uitzondering
die de partijregel bevestigt.
Ik zit hier wel voor mijn lol
maar niet voor mijn eigenbelang.

III
Ik blijf zitten waar ik zit
voor de belangen
van ons supergave land.
Ik zit hier nog steeds
omdat er nog heel veel werk
aan de Hollandse winkel is.
Dat is geen werkelijkheidsgetrouwe beeldspraak meer
sinds het verdwijnen van vele buurtwinkeltjes.
Maar daar ging en ga ik niet over.

IV
Ik blijf zitten waar ik zit
Ook al uit gewoonte
tegen de verveling en leegte
en omdat ik single gebleven ben.
Met regelmaat wordt gezegd
dat ik met de politiek
ben getrouwd.
Dat moge zo zijn
maar toch houd ik er
een buitenechtelijke relatie op na
met mijn piano.
Uit de grond van mijn Haagse hart
zeg ik: een ware liefdesrelatie.
Geen dag zonder pianospel.

V
Ik blijf zitten waar ik zit
als doorgewinterde bankzitter.
Zitten in de stoel der macht
is de kwintessens van mijn bestaan.
Klimaatactivisten
die zich her en der vastlijmen
kunnen zich aan dit voorbeeld vastklampen.
Niet voor niets is mijn levenslied
het kinderliedje
“Blijf zitten waar je zit”.
Zal ik het met pianobegeleiding
voorzingen?
Daarna is het tijd
voor een fris appeltje
van vaderlandse bodem.
Wie niet blijft zitten waar hij zit
is zijn plek voor altijd kwijt.

project “Wie niet weg is, is gezien”, woensdag 1-4 maart 2023